Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Λέμε αντίο σε ότι μας πληγώνει...

Είσαι ενας ανθρωπος που αγάπησα που εμπιστευτηκα που νοιαστηκα και πίστεψα. Τι εγινε και άλλαξες έτσι??? δεν σ'αναγνωρίζω...εσύ??? εσύ είσαι αυτη που με πολεμάει τωρα νυχτα μέρα για κάτι που δεν γνωρίζει καμια απο τις δύο?? Γιατί πίσω απο τη πλάτη μου??? άραγε τόσα απωθημένα ειχες απο μένα??? αφου σε ρωτουσα καθε μέρα τι συμβαινει??? τι περιμενες και δεν μου έλεγες??? Να με πληγώσεις με το χειρότερο  τρόπο ε?? και να πετάξεις όλα τα χρόνια στα σκουπίδια όλες τις αναμνησεις όλες τις υποσχέσεις...και όταν ηρθε το τέλος να ξεσπάσεις με όλο σου το μίσος γιατί?? και γιατί τώρα που έπεσαν οι μάσκες συνεχίζεις ακομα??? γιατι??? γιατι δεν μου εξηγησες τι σου έχω κανει και με μισησες τόσο??? Ε  λοιπόν ακου και μένα τώρα...δεν θα ασχοληθώ άλλο... την προσπάθεια μου την εκανα και δεν την εκτιμησες...δικαιωμα και επιλογη σου...τωρα ήρθε η σειρά μου να κάνω όλα όσα ονειρευόμουν. Δεν ήθελες να εισαι μαζι μου και κανεις δεν σε υποχρεωνει. Θα κρατησω  τα καλά όταν σε σκέφτομαι αλλα πάντα θα ειναι μαυρισμένα. Τώρα χαράζουμε άλλες πορείες. Το μόνο που εύχομαι...Να βαδίσεις σε ενα δρόμο με την εικόνα που είχα πριν...Γιατί αυτη σου αξίζει...

Λέμε αντίο σε ότι μας πληγώνει...Για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε....:)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου